Sprawa o rozwód

Orzeczenie przez sąd rozwodu jest możliwe, gdy nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego (zerwanie więzi emocjonalnych, fizycznych i gospodarczych). Pozew o rozwód składa się do Sądu Okręgowego właściwego ze względu na ostanie wspólne miejsce zamieszkiwania małżonków, jeżeli chociaż jedno z nich stale tam jeszcze przybywa. W przeciwnym wypadku sądem właściwym do złożenia pozwu rozwodowego jest sąd okręgowy miejsca zamieszkania pozwanego, a w braku i takiej podstawy sąd miejsca zamieszkania powoda.

Sąd nie może orzec rozwodu, jeżeli małżonek składający pozew rozwodowy jest wyłącznie winny rozkładu pożycia. Od tej zasady istnieją dwa wyjątki, a mianowicie sąd orzeknie o rozwodzie, gdy drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód, bądź też w sytuacji, gdy odmowa małżonka na udzielenie zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Sąd nie może orzec rozwodu, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci, jak też dobro dzieci przysposobionych przez małżonków wspólnie.

Jeżeli znane jest miejsce pobytu małżonka pozwanego, sąd zobowiązany jest mu przesłać odpis pozwu o rozwód. Po otrzymaniu odpisu pozwu małżonek może wnieść odpowiedź na pozew. W odpowiedz tej należy ustosunkować się do twierdzeń małżonka zawartych w pozwie. Odpowiedź na pozew można wnieść aż do rozpoczęcia pierwszej rozprawy rozwodowej, chyba że sąd postanowi inaczej. Jest to bardzo ważne z uwagi na to, że w przypadku bierności pozwanego małżonka, sprawa o rozwód może toczyć się bez jego obecności.

W wyroku rozwodowym sąd orzeka o winie jednego bądź obojga małżonków, jednakże może tego zaniechać na zgodny wniosek stron. W przypadku orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy jednego małżonka, drugi małżonek może żądać od niego alimentów, w sytuacji, gdy po rozwodzie znajduje się w niedostatku.

W wyroku rozwodowym sąd orzeka z urzędu o powierzeniu władzy rodzicielskiej nad wspólnymi dziećmi stron, a także określa wysokość kosztów utrzymania i wychowania dziecka, w jakich każdy z małżonków będzie obowiązany partycypować. Ponadto, w przypadku gdy małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd z urzędu orzeknie o sposobie korzystania z niego na czas dalszego wspólnego zamieszkiwania.

I Rozwód – przesłanki rozwodu

• Orzeczenie przez Sąd rozwodu jest możliwe w sytuacji, gdy pomiędzy stronami nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia.

 

II Przyczyny rozkładu pożycia małżeńskiego

1) Zawinione:

• nadużywanie alkoholu,
• narkomania,
• brak wzajemnej pomocy,
• zdrada ma??e?ska,
• niewłaściwy stosunek do dzieci oraz rodziny małżonka

 

2) Niezawinione:

• długotrwała, nieuleczalna choroba uniemożliwiająca albo w wysokim stopniu utrudniająca wykonywanie obowiązków małżeńskich,
• poważna choroba psychiczna,
• zasadnicza różnica charakterów,
• niedopasowanie seksualne

 

3) Zawinione lub niezawinione w zależności od okoliczności sprawy:

• bezpłodność,
• niewłaściwe zachowanie się rodziny współmałżonka,
• różnica światopoglądowa,
• różnica stanowisk co do sposobu wychowywania dzieci,
• niewłaściwe zachowanie się rodziny współmałżonka,
• duża różnica wieku między małżonkami

III Pozew o rozwód – treść

Pozew o rozwód w swej treści powinien zawierać:

• żądanie rozwiązania związku małżeńskiego przez rozwód
• w przypadku gdy strony posiadają wspólne małoletnie dzieci żądanie o:
  • powierzeniu władzy rodzicielskiej,
  • ustaleniu kontaktów z dzieckiem,
  • ustaleniu wysokości kosztów utrzymania i wychowania dziecka w jakich pozwany winien partycypować.

W pozwie rozwodowym można zawrzeć dodatkowo:

• wniosek o zabezpieczenie powództwa poprzez ustalenie przez sąd na czas procesu rozwodowego kwestii kontaktów z dzieckiem, będą kwoty jaką drugi małżonek winien łożyć na utrzymanie i wychowanie dziecka.

[fb_button]

Magdalena Kramkowska-Rysiewicz