W sprawie o rozwód jedno z małżonków może dochodzić roszczeń alimentacyjnych od drugiego małżonka. Podstawę prawną zasadzenia alimentów stanowi art. 60 krio. Jest to przepis, który normuje przesłanki dochodzenia alimentów pomiędzy rozwiedzionymi małżonkami. Z przepisu tego wynika, że z chwilą prawomocnego orzeczenia rozwodu wygasa obowiązek alimentacyjny względem małżonka, który został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Obowiązek alimentacyjny istnieje natomiast pomiędzy małżonkami, jeśli orzeczono, że żadne z nich nie ponosi winy, orzeczono rozwód bez orzekania o winie lub orzeczono rozwód z winy obu stron postępowania. Jeżeli rozwód orzeczono z winy jednego z małżonków – alimenty przysługiwać będą tylko małżonkowi, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia małżeńskiego.
W przypadku orzeczenia, że żadne z małżonków nie ponosi winy, orzeczono rozwód bez orzekania o winie oraz orzeczono rozwód z winy obu stron postępowania, powstaje tzw. zwykły obowiązek alimentacyjny. Przesłanką zwykłego obowiązku alimentacyjnego jest istnienie niedostatku po stronie małżonka niewinnego.
Stan niedostatku nie musi istnieć w chwili orzeczenia rozwodu. Rozwiedziony małżonek znajduje się w niedostatku, gdy własnymi siłami nie jest w stanie zaspokoić swoich najbardziej podstawowych potrzeb (niemożność podjęcia pracy zarobkowej ze względu na podjęcie się opieki nad dziećmi, brak kwalifikacji zawodowych i stan zdrowia).Obowiązek alimentacyjny miedzy rozwiedzionymi małżonkami wygasa we wszystkich przypadkach, kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny między krewnymi oraz z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu i uprawomocnienia się orzeczenia rozwodowego. W szczególnie uzasadnionych przypadkach – Sąd, na skutek powództwa uprawnionego małżonka, może przedłużyć pięcioletni okres alimentacyjny. Przez wyjątkowe okoliczności należy rozumieć okoliczności leżące zarówno po stronie zobowiązanego jak i osoby uprawnionej. Muszą to być okoliczności szczególne, rozumiane w kontekście zasad współżycia społecznego. Zgodnie z orzeczeniami Sądu Najwyższego, chodzi o to, aby nawet po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia wyroku rozwodowego, małżonkowie nie byli obojętni na swoje losy i na wyjątkowo krytyczną sytuację materialną.
Sąd bada przy tym, czy na zasądzenie alimentów po upływie pięciu lat pozwala sytuacja materialna drugiego małżonka. Zwykły obowiązek alimentacyjny ustaje również w przypadku zawarcia małżeństwa przez małżonka uprawnionego.
Alimenty na rzecz rozwiedzionych małżonków
24 lutego 2013
Magdalena Kramkowska
W sprawie o rozwód jedno z małżonków może dochodzić roszczeń alimentacyjnych od drugiego małżonka. Podstawę prawną zasadzenia alimentów stanowi art. 60 krio. Jest to przepis, który normuje przesłanki dochodzenia alimentów pomiędzy rozwiedzionymi małżonkami. Z przepisu tego wynika, że z chwilą prawomocnego orzeczenia rozwodu wygasa obowiązek alimentacyjny względem małżonka, który został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Obowiązek alimentacyjny istnieje natomiast pomiędzy małżonkami, jeśli orzeczono, że żadne z nich nie ponosi winy, orzeczono rozwód bez orzekania o winie lub orzeczono rozwód z winy obu stron postępowania. Jeżeli rozwód orzeczono z winy jednego z małżonków – alimenty przysługiwać będą tylko małżonkowi, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia małżeńskiego.
W przypadku orzeczenia, że żadne z małżonków nie ponosi winy, orzeczono rozwód bez orzekania o winie oraz orzeczono rozwód z winy obu stron postępowania, powstaje tzw. zwykły obowiązek alimentacyjny. Przesłanką zwykłego obowiązku alimentacyjnego jest istnienie niedostatku po stronie małżonka niewinnego. Stan niedostatku nie musi istnieć w chwili orzeczenia rozwodu. Rozwiedziony małżonek znajduje się w niedostatku, gdy własnymi siłami nie jest w stanie zaspokoić swoich najbardziej podstawowych potrzeb (niemożność podjęcia pracy zarobkowej ze względu na podjęcie się opieki nad dziećmi, brak kwalifikacji zawodowych i stan zdrowia).Obowiązek alimentacyjny miedzy rozwiedzionymi małżonkami wygasa we wszystkich przypadkach, kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny między krewnymi oraz z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu i uprawomocnienia się orzeczenia rozwodowego. W szczególnie uzasadnionych przypadkach – Sąd, na skutek powództwa uprawnionego małżonka, może przedłużyć pięcioletni okres alimentacyjny. Przez wyjątkowe okoliczności należy rozumieć okoliczności leżące zarówno po stronie zobowiązanego jak i osoby uprawnionej. Muszą to być okoliczności szczególne, rozumiane w kontekście zasad współżycia społecznego. Zgodnie z orzeczeniami Sądu Najwyższego, chodzi o to, aby nawet po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia wyroku rozwodowego, małżonkowie nie byli obojętni na swoje losy i na wyjątkowo krytyczną sytuację materialną. Sąd bada przy tym, czy na zasądzenie alimentów po upływie pięciu lat pozwala sytuacja materialna drugiego małżonka. Zwykły obowiązek alimentacyjny ustaje również w przypadku zawarcia małżeństwa przez małżonka uprawnionego.
W przypadku orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy jednego z małżonków, alimenty na rzecz małżonka niewinnego rozkładu pożycia, mogą być zasądzone na jego wniosek bezterminowo, wtedy, gdy małżonek niewinny udowodni, że rozwód pogorszy jego sytuację życiową. Pogorszenie sytuacji życiowej ma miejsce wtedy, kiedy z okoliczności sprawy wynika, że rozwód obniży poziom życia małżonka niewinnego. Najczęściej sytuacja taka wynika z faktu znacznej dysproporcji w zarobkach małżonków – gdy małżonek wyłącznie winny rozkładowi pożycia małżeńskiego zarabiał znacznie więcej niż małżonek niewinny lub ma lepszą sytuację życiową (posiada zgromadzony większy majątek).
[fb_button]
Magdalena Kramkowska-Rysiewicz